Este 25 de novembro, ao igual que no resto do ano, reivindicamos a loita feminista como único medio para erradicar as violencias machistas e poñen en perigo a vida das mulleres día tras día, violencias que se presentan en múltiples formas, mais que nos abranguen a todos os grupos de idade e en todos os ámbitos da vida diaria.
Coa presente pandemia e o confinamento domiciliario, moitas mulleres víronse obrigadas a recluírense no mesmo domicilio que o seu agresor. A caída no número de denuncias presentadas no período do estado de alarma veu dada pola desprotección nestes casos así como a falta de alternativas. Contrasta este descenso co aumento das chamadas aos números de axuda, reflectindo o incremento nos casos de violencia dentro dos fogares que supuxo o confinamento e quedaron deste xeito invisibilizados.
Ademais, estamos a presenciar como no momento actual collen forza outras formas de violencia machista que pasan desapercibidas. Nomeadamente, no caso das mozas, evidéncianse a importantica que xogan as redes sociais como canle para perpetuar relacións de maltrato e abusivas.
Pola contra, a pandemia si que fixo moi notable a sobrecarga de traballo que supoñen os coidados, un labor eminentemente feminizado e precarizado que deliberadamente queda oculto. A incorporación da muller ao mundo laboral non supuxo de xeito real unha redución na carga das tarefas domésticas e de coidados. Na actual crise sanitaria visibilizouse a importancia destes labores, tanto no contexto intradomiciliario como tamén no aspecto máis profesionalizado. E pese a isto, na maior parte dos casos, súmase a precariedade laboral extrema con xornadas laborais que non rematan ao chegar ao fogar.
As violencias machistas que padecemos día a día xorden dese sistema de opresión que está perfectamente instaurado na nosa sociedade, que nos limita día tras día como mulleres relegándonos a un plano inferior e usurpándonos dereitos polo noso xénero. Patriarcado que ademais se nutre do capitalismo, perpetuando a loita de clases tamén nas marxes do sistema, e que se mostra tamén coa faciana da LGBTfobia. Nos últimos tempos estamos a asistir á campaña de odio cara ás persoas trans e non binarias, que cuestiona a súa identidade e en moitos casos, as expulsalas dos círculos feministas. O feminismo non é unha reducción simplista que nega a diversidade, nútrese das diferentes realidades e a súa interseccionalidade. Non somos unha masa homoxénea e polo tanto a nosa loita é plural e nela cabemos todas.
Precisamos de leis eficaces contra as violencias machistas, con medidas reais e efectivas de combate. É necesario un compromiso maior por parte das Administracións, incidindo sobre todo nunha educación en igualdade para a mocidade como única forma para derrotar o patriarcado. Desde Galiza Nova non imos dar nin un paso atrás na defensa dos nosos dereitos, desde un compromiso total co feminismo para rematar con todos os tipos de violencias machistas.
